
پوهاند منورشاه مالستانی
مقدمه
تا کنون در بین تمام تمدنهای جهان قدیم، تمدن بین النهرین (عراق) و به تعقیب آن تمدن مصر از جمله قدیمی ترین تمدنها در جهان شناخته شده و تمدنهای دور و بر این دو نواحی از اثر تاثیر پذیری این دو کانون تمدن به میان آمده اند. تمدن بین النهرین با مهاجرت سومریان به میان آمد و تمدن مصر نیز از اثر مهاجرت مردمان آسیایی ایجاد گردید. اما سوالی که در زمینه خلق می گردد اینست که چگونه سومریان و مهاجران آسیایی با وارد شدن به درهی سومر و مصر، آناً تمدن را ایجاد کردند؟ شاید این دو کانون تمدن یک مهد مشترک داشته باشند. برای دریافت پاسخ به سوال و تایید یا رد فرضیهی فوق، اولتر از همه جنوب شبه جزیرهی عربستان (یمن) که بقایای«سد مآرب» در آنجا قرار دارد و نشان دهندهی تمدن در این سرزمین است، مورد مطالعه قرارگرفت ولی نتایج مطالعات نشان داد که سوابق تاریخی تمدن یمن خیلی کمتر از تمدن مصر و بین النهرین است. پس نا گزیر مطالعات را از منشاء اولیهی سومریان که بانیان تمدن در بین النهرین می باشند با روش اسنادی و با استفاده از کتب معتبر تاریخی آغاز کرد و هدف از تهیهی مقاله را دریافت مهد اولیهی تمدن بین النهرین و مصر تشکیل داده و سعی گردیده تا نظریات پس از تجزیه و تحلیل عمیق و همه جانبه، مورد استفاده قرار گیرد و نیز با دریافت مسکن اولیهی سومریان به سوال فوق جواب داده شود.
***
در بین تمام تمدنهای جهان قدیم، تمدن بین النهرین که تا کنون قدیمی ترین تمدن دنیا محسوب می گردید؛ به وسیله سومریان به میان آمده و در حدود (3175) قبل از ميلاد سومریان پس از ایجاد شهر ها، به تاسیس دولتهای کوچک و نیمه مستقل (دولت- شهر) پرداختند و دامداری، تربیهی مرغان خانهگی، زنبور عسل، کشاورزی و سیستم منظم آبیاری، اختراع آله مخصوصي برای انتقال آب از پایین به بالا، اختراع فرهنگ گاوآهن با لوله سوراخدار برای ریختن دانه حبوبات به زمین،( 4 : 150)، ایجاد نخستین اساسات علوم ریاضی، نجوم، طب، ابداع خط و نوشتن روی لوحه های گلین، اعداد نویسی، تهیه عملیات جمع، تفریق و جدول های ضرب و تقسیم، تهیه پیمانه ها برای پیمایش اوزان، ایجاد نخستین تقویم قمری، تهیه ساعت های آبی و آفتابی و تقسیم شب و روز به دو بخش دوازده ساعته، استفاده از تاق ها، تاق نماها و گنبد ها در ساختمان ها( 4 : 159[a1] ) از جمله بزرگترین دستاورد های سومریان به شمار می رود.
کشور مصر دومین کانون تمدن قدیمی جهان به شمار رفته و مردمانی که تمدن را در این کشور به وجود آوردند یکعده مهاجران آسیایی بودند که از طریق صحرای سینا وارد دره نیل گردیده و بعضی گیاهان، جانوران اهلی، اصول و روشهای فنی عصر «نو سنگی» را با خود وارد مصر ساختند و به زرع جو، گندم، جواری و تربیه گاو، گوسفند و بز پرداختند. این مهاجران در صنعت کوزه گری و سنگ تراشی مهارت داشتند. ( 8: 22) در دوره های بعدی توانستند دستاورد های چشم گیری را در عرصه های طب، ریاضی، نجوم، ادبیات، هنر، خط و وسایل نوشتن، ساختمانی، نقاشی، مجسمه سازی و ... از خود به جا بگذارند.
چون شباهت های بین تمدن مصر و بین النهرین وجود دارد؛ دوکتور نظام الدین، مجیر شیبانی (1347) اظهار می داردکه «...ممکن تمدن مصر و بین النهرین هردو دارای یک مهد مشترکی باشد که در یکی از نواحی کرانه دریای مدیترانه یا دریای احمر و یا عربستان جنوبی قرار داشته است.» (5 : 41)
ویل دورانت نیز به نقل از «شواینفورث» این نظر را تایید کرده و می نویسد: کشت جو، ارزن، گندم و اهلی کردن گاو،