معارف و صحت؛ دو فکتور اساسی جامعه

نوروز «یوسفی»
ولسوالی مالستان یکی ازولسوالی های هجده گانه ولایت غزنی می باشد، این ولسوالی باداشتن ۱۵۰۰۰۰ نفوس یکی از پرنفوس ترین ولسوالی های کشور به حساب می آید. همچنان۲۷۰۰۰ دانش آموز که تقریبأ ۱۱۰۰۰ آنها را اناث تشکیل می دهد، در ۶۴ باب مکتب در این ولسوالی شامل درس خواندن هستند. نزدیک به ۸۰۰۰ نفر محصل از این ولسوالی در دانشگاه های کشور مصروف تحصیل می باشند و در حدود ۵۰۰۰ نفر از مقطع لیسانس، ماستری و دکترا فارغ شده اند. در تمام نقاط این ولسوالی از شرق تا به غرب، و از شمال تا جنوب از سال ۲۰۰۱ تا به امروز یک بوته کوکنار کاشته نشده و مردم این ولسوالی به عنوان حامی واقعی نظام کنونی در پروسه دی دی آر یا دایاک سهم فعال داشته اند. از آغاز به کار دولت موقت و انتقالی صلاح را کنار گذاشتند و دروازه های مکاتب خویش را باز نمودند. مردم این ولسوالی به حیث اولین شهروندان معتقد به دموکراسی در هر مرحله از انتخابات با شوق و علاقه خاص در انتخابات شرکت نمودند و رای دادند. این ولسوالی یکی از معدود ولسوالی های است که در طی این سالها به دولت مرکزی مالیه پرداخت میکند. در این ولسوالی از مخالفین مسلح دولت اعم از طالب، القاعده و داعش خبری نیست.  با وجود این همه حمایت های گسترده مردم از دولت قبلی و کنونی، در طول سالیان متمادی کمترین توجه در قسمت بازسازی از سوی دولت در این ولسوالی نگردیده است. اگر بطور نمونه به مکاتب در این ولسوالی نگاهی گذرای داشته باشیم؛ اکثر مکاتب بدون تعمیر می باشند. بسیاری از آنها به کمبود کتاب و قرطاسیه مواجه میباشند. قسمت اعظم از شاگردان مکاتب کتاب مکمل درسی ندارند و از کریکولم نوین معارف بی بهره میباشند. تعداد شاگردان بعضی از مکاتب بیش از ۱۰۰۰ نفر می باشد که ۳۰ صنف درسی را مطابق به معیار های وزارت معارف تشکل میدهد. ولی اینگونه مکتب ها در تشکیل خود ۱۵ تا ۲۰ بست معلمی بیشتر ندارد. این روند چگونگی رشد معارف را در مالستان به چالش کشانده است. گرچند توجه خاص مردم نسبت به معارف و آینده روشن اطفال شان که تعداد معلمین را از پول جیب خود در بعضی از مکاتب استخدام کرده اند و معاش میدهند امیدوار کننده است و این امر موجب عشق و علاقه بیشتر شاگردان و معلمین میگردد که در ذات خود نیکو و قابل افتخار است. تنها گزینه‌ی در شرایط فعلی بتوانیم بر چالشهای موجود فایق آییم توسعه و تشویق چنین روندی است. امید میرود که دوستان و علاقمندان معارف چه در داخل و یا خارج از معارف حمایت های همه جانبه نموده تا بتوانیم حد اقل کاری در بخش معارف انجام بدهیم. دربخش صحت: صحت و سلامتی یک جامعه اثر به سزای در رشد و شکوفایی جامعه دارد. جامعه بیمار چه از لحاظ روحی، روانی و یا فزیکی روند زیستن سالم را مختل می سازد. از اینرو دولت مکلف است تا در امحای امراض و فراهم نمودن زمینه های سالم بهزیستی سرمایه گذاری نماید. ولی با تأسف ولسوالی مالستان با نفوس عظیم‌اش هنوز یک شفاخانه مجهز ندارد. گرچند این امر باید از طریق وکلای مردم در پارلمان و شورای ولایتی نیز بصورت جدی تعقیب و پیگیری گردد، اینکه وکیل صاحبان تا چه حد فعالیت کرده اند کسی نمیدانند. امید که جواب آنان را در رسانه ها از جمله همین مجله وزین ببینم. گرچند دولت وعده اعمار یک باب شفاخانه را مدت هشت سال قبل، به مردم این ولسوالی داده بود ولی با تأسف هنوز با گذشت هشت سال هیچگونه کار عملی در این زمینه انجام نشده است. نظر به بعضی گزارش های ضد و نقیض بودجه این شفاخانه به ولسوالی اندر یا هم به گیلان بمصرف رسیده است. خدمات صحی دراین ولسوالی فعلأ محدود به چند کلینیک بوده که نیازمندی مردم در این کلینیک های بدون تجهیزات لازم مرفوع نمی شود. مردم مجبوراند مریضان خویش را برای تداوی به مرکز غزنی یا کابل انتقال دهند که این کار نیز نظر به ناامنی مسیر ولسوالی تا مرکز خالی از خطر نیست. من بعنوان باشنده این ولسوالی از وکیلان خویش توقع دارم تا مشکلات مردم را مد نظر گرفته و صدای ما را به حکومت برساند. اگر در زمینه کار و فعالیتی داشته لطفا با مردم شریک سازد تا بدانیم مشکل اصلی در کجاست؟ من و امثال من بر این می اندیشیم که وکیلان ما در طول این همه سال چه نقشی برای خدمت به مردم بازی کرده اند. چرا حضور فعال آنان در رسانه ها کمرنگ است و صدای مردم کمتر انعکاس داده میشود. مشکلات که در فوق تذکر یافت گوشه‌ی از این مشکلات است که مردم دارند ولی یک بخش کار برمیگردد به وکیلان که یا تعقیب نکرده اند و یا کدام مسئله دیگری وجود دارد که ما بی خبریم. امیدوارم که وکیلان نیز از خود مایه بگذارند و فعالیت شانرا بیشتر کنند و از سوی دیگر مردم خود آستین برزنند و معارف و صحت را با حمایت های مالی و معنوی خویش از وضعیت موجود رهایی بخشند.

 

 منبع: وبسایت مجمع استادان و تحصیلکرده های مالستان