حاجی محمد جعفرخان فرزند محمد در سال 1279هـ ش درقریه مکلی میرآدینه مالستان در یک خانواده متوسط دیده به جهان گشود. وی در طول عمر گرانبهایش به حیث مو سفید قوم و خدمت گار جامعه بوده و به اندازه کافی از نعمت علم نیز برخوردار بود. وی همواره تلاش میکرد تا جنجالهای منطقوی و فرا منطقوی را بصورت عادلانه قضاوت نماید. در ذیل به چند نکته ای که وی نقش بارز داشته است اشاره می نماییم:

1- در قدم اول تلاشهای خستگی نا پذیری را متحمل شد تا اینکه در سالهای 1331-1332 هـ ش مکتب دولتی را در میرآدینه مالستان تاسیس نماید. ولی متاسفانه به اثر جهل و نادانی های که در جامعه حاکم بود نه تنها مورد استقبال قرار نگرفت بلکه باعث تخریب آن شد. مردم در آن زمان بدین باور بودند که مکتب اسکولی یا دولتی باعث گمراهی فرزندان شان میگردد و آنان را از راه دین منحرف میسازد.

2- ولسوالی مالستان برعلاوه اینکه کوهستانی است و لی چمن زار های نیز وجود دارد که در فصل های بهار و تابستان از اهمیت خاص برخوردار میباشد. از همین رو حکومت وقت در بین سالهای 1324-1327 هـ ش به اسم نائیبان با صد ها راس اسب و خدمه آن ها که افراد بی بندوبار و اوباش را تشکیل میدادند به چمن زار های مالستان فرستاده میشدند و همین ها باعث آزار و ازیت مردم و چور چپاول و صدها جنایت دیگر میگردید. وی تلاش نمود تا این مشکل را بصورت اساسی برچیند. تا اینکه در سال1327 هـ ش توانست به این بی بندوباری ها و ظلم و تعدی نقطه پایان دهد و مردم را از شر آن در امان نگهدارد.

3- در سال 1334هـ ش کمشکش ها و جنجالهای بین قوم کوچی خیل جولای و مردم جاغوری به وقوع پیوسته بود. این مشکل توسط اشخاص با رسوخ  و موسفیدان جاغوری در یک جرگه که در زمان حکومت وقت سید عباس خان والی غزنی بود بحیث مو سفید و کلان قوم در حل و فصل آن کوشید و آن معظله را حل نمود. 

4- در سال 1324هـ ش کشمکش های که بین پسر گاو سوار و حکومت وقت پیش آمده بود بحیث مصلح همراه با مو سفیدان و اشخاص با رسوخ ولسوالی مالستان و جاغوری به آنجا رفتند و در حل و فصل آن مجادله کوشیدند.

5- در منطقه زردک مالستان شخصی بنام جرنیل که یکی از افراد ملاخیل را به قتل رسانیده بود آن معظله را بدون کدام جنجال و خونریزی حل و فصل نمود.

6- در سال 1316 بغاوت ها و شورشهای در یکی از مناطق غزنی از طرف قوم سلطان خیل سرزده بود توسط محمد جعفر خان ازبین برده شد و مورد تقدیر حکوت وقت قرار گرفت که تقدیر نامه ای از طرف قول اردوی مرکزی بنام وی داده شد و هنوز هم در نزد پسرانش موجود میباشد.

فعالیت ها و خدمات روز افزون شخص متذکره را حاکمان وقت بدیده ای عداوت می نگرستند و در صدد آن شدند تا محمد جعفر خان را زندانی کنند و جلو فعالیت های عام المنفعه آن را بگیرند. بنا بر این دو دوره زندان را سپری نمود که دوره اول سه سال و دوره دوم 16 ماه را در بر گرفت.

محمد جعفرخان تا پایان عمر بحیث مو سفید و خدمت گذار مردم و قوم شریف خویش عمر گرانبهای خویش را صرف نمود و خدمات چشمگیری را انجام داد و بالاخره به تاریخ 17 قوس سال 1364 هـ ش به عمر 85 سالگی دار فانی را وداع گفت.

ترتیب کننده: منوچهر جعفری